Κλείνω τα μάτια μου και βλέπω αυτό που πραγματικά θέλω, ζω σε ένα άλλο κόσμο, ένα κόσμο ιδανικό. Χωρίς πίεση, κούραση και όλα αυτά που με ταλαιπωρούν και φυσικά υπάρχει αυτό το πανέμορφο προσωπάκι να μου χαμογελάει και έστω για αυτό το λίγο διάστημα που έχω κλειστά τα μάτια μου νιώθω γεμάτη. Όταν ανοίγω τα μάτια μου όλα έρχονται στους φυσιολογικούς ρυθμούς,βαρεμάρα αλλά πάνω από όλα δεν είναι εδώ, δεν μου χαμογελάει, ίσως να έφυγε κιόλας. Όλα αυτά μέχρι χθες..χτύπησε το τηλέφωνο χθες, και ήταν αυτός, με πέτυχε στη στιγμή που είχα κλείσει τα μάτια μου..Ήταν ωραία γιατί με έκανε να χαμογελάσω,γιατί θυμήθηκε, γιατί δεν έχει ξεχάσει, γιατί ίσως ακόμα πιστεύει ότι αξίζει να δώσει μια ευκερία..
Είναι όμορφο να είσαι ερωτευμένος, νομίζω πως δεν υπάρχει πιο περίεργο συναίσθημα,είναι.. είναι..δεν ξέρω.. Τα αισθήματα εναλάσωντε συνεχώς δε βαριέσαι. Περιμένω τηλέφωνο, περιμένω να γυρίσεις, περιμένω να με πάρεις αγκαλιά όπως μόνο εσύ ξερείς, περιμένω, είμαι εδώ