Ο Πρίγκηπας~

Είναι γνωστός ως "Πρίγκηπας της ροκ", δικαιολογημένα αφού θεωρείται ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της Ελληνικής ροκ.Ήταν δισέγγονος του Ζορμπά και ανιψιός της Έλλης Αλεξίου. Σε αυτές τις δύο διαφορετικές του ρίζες έβλεπε την αιτία της συνύπαρξης σε αυτόν του rocker και του σκεπτικιστή.Φυσικά μιλάω για τον Παύλο Σιδηρόπουλο,ο οποίος γεννήθηκε στις 20/7/1948 στην Αθήνα, και ως τα επτά του χρόνια έζησε στην Θεσσαλονίκη,όπου εκεί το 1970 ξεκίνησε την καριέρα του..Έγινε μέλος σε συγκροτήματα,όπως "Δάμων και Φιντίας","Σπυριδούλα",τα οποία διαλύθηκαν,το συγκρότημα στο οποίο παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν οι "Απροσάρμοστοι"

Ο Παύλος έγραψε πάρα πολλά υπέροχα τραγούδια και μουσική,που ακούγονται φανατικά μέχρι σήμερα.Με τον "Πρίγκηπα" μεγάλωσαν πολλές γενιές.

Παύλος άρχιζε να φανερώνει όχι μόνο την αγάπη του για την Ελληνική μουσική αλλά και την άποψή του. Μια άποψη σοβαρή που ποτέ δεν κατάφερε να παρουσιάσει - όπως αυτός οραματιζόταν - στο κοινό του."

Το καλοκαίρι του 1990 ξαφνικά άρχισε να παραλύει το δεξί του χέρι. Οι γιατροί υπέθεταν πρόβλημα στα αγγεία, αλλά κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς είχε. Αυτή η ιστορία τον έκανε ψυχολογικό ράκος,αφού είχε προηγηθεί και ο θάνατος της μητέρας του,την οποία λάτρευε. Το φθινόπωρο το συγκρότημα ("Απροσάρμοστοι"), άρχισε τις συνηθισμένες του εμφανίσεις στο "Αν". Ο Παύλος άρχισε να εμφανίζεται με το χέρι δεμένο.

Έχοντας αρκετά νέα τραγούδια (τα οποία σταδιακά παρουσίαζαν στο κοινό των συναυλιών) και μερικά παλιά ακυκλοφόρητα σε νέες ενορχηστρώσεις (το συγκρότημα πειραματιζόταν με funk στοιχεία στον ήχο του) άρχισαν να ηχογραφούν το υλικό αυτό, ενώ συγχρόνως είχαν προγραμματίσει σειρά ζωντανών εμφανίσεων για το Δεκέμβριο.

Όμως το απόγευμα της 6ης Δεκεμβρίου ο Παύλος Σιδηρόπουλος πεθαίνει από χρήση ηρωίνης στο σπίτι μίας φίλης του. Κηδεύεται στον Κόκκινο Μύλο.."Πρέζα δεν είναι μόνο η ηρωίνη αλλά,η ηρωίνη σκοτώνει.."Είχε πει..και τελικά επιβεβαιώθηκε..
Αυτό όμως δεν ήταν το τέλος για τον Παύλο,ο Παύλος έγινε θρύλος,ο θρύλος της "Ελληνικής ροκ",ο "Πρίγκηπας της ροκ", "Ο Απροσάρμοστος","Ο Αυθεντικός"..και οι θρύλοι δεν χάνονται,δεν πεθαίνουν ποτέ,δεν ξεχνιούνται.Ζούνε μέσα μας.
Ο Παύλος ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του,οι σκέψεις, οι αντιλήψεις του,η μουσική και τα τραγούδια του.Ήταν ένας από τους λίγους καλλιτέχνες που υπήρξαν και θα υπάρξουν στην Ελλάδα.Ήταν ένας άνθρωπος με πολλές ιδέες, έντονες ανησυχίες και προβληματισμούς που προσπαθούσε συνεχώς  ν’ αποτυπώνει σε οποιοδήποτε κομμάτι χαρτί έπεφτε στα χέρια του,αυτό ήταν που τον έκανε ξεχωριστό..Ο Σιδηρόπουλος είχε το λαμπερό και έμφυτο χάρισμα του ρόκερ,ένα θείο δώρο με το οποίο είναι προικισμένοι πάνω στη σκηνή όλοι οι μεγάλοι μουσικοί.

Θα ήθελα πολύ να τον γνωρίσω..και με στενοχωρεί το γεγονός που έφυγε τόσο άδικα..

"Η μουσική είναι η μόνη γλώσσα που όλος ο κόσμος καταλαβαίνει.Ο μόνος τρόπος συνεννόησης.Είναι μια αδελφοσύνη.Να το θυμάσαι φίλε μου.Κάποτε δεν θα χρειάζεται να μιλάμε..."
ΠαύλοςΣιδηρόπουλος~
1948-1990

http://www.youtube.com/watch?v=xshPCPaZjes&feature=related